Günümüze kadar en sağlam şekilde kalmayı başarmış kalelerden biri, bize bütün Kütahya'nın manzarasını sunacaktı. Elbette Hisar Tepe'ye, yani Kütahya Kalesi'ne çıkmalıydık.
Kalede göz alıcı bir manzara ile karşılaştık. Yağmurlu bir cumartesi günü gelmiştik Kütahya'ya, ancak şanslıydık ki pazar günü güzel bir hava vardı.
Evliya Çelebi'nin verdiği bilgiye göre kalede 72 tane burç varmış. Bazıları günümüze ulaşmayı başaramamış. Kalenin çevresi ise 3,5 km.
Evliya Çelebi'nin Kütahya ile ilgili verdiği bilgilere daha fazla güvenebiliriz diye düşündük, çünkü Evliya Çelebi Kütahyalı.
Kalenin tam olarak ne zaman yapıldığı hakkında kesin bilgi yok. Bizans dönemine ve sonrasına ait izler bulunmuş.
1071 yılında Malazgirt Savaşı'nda Alpaslan'a yenilen Romen Diyojen, İstanbul'da taht için bir mücadeleye girişmiş ve kaybedince buraya tutsak olarak gönderilmiş. Kalenin hangi burcundaydı bilemiyoruz. Bu manzaraya bakıp tutsaklığını avutmaya çalışmıştır diyemiyoruz, çünkü burada gözlerine mil çekilmiş. Yani gözleri kör edilmiş.
Kalede bir de gazino var. Güzel bir kafe. Kütahya Belediyesi'nin işletmesi. Yöresel lezzetlerden Sıkıcık Çorbası'nı burada içtik. Çok beğendik.
1973 yılında açılan Döner Gazino'nun adının neden Döner Gazino olduğunu içeri oturunca anladık. Çok kibar arkadaşlara siparişimizi verirken önce deprem oluyor sandık ama değil, oturduğumuz mekan dönüyordu. Böylece bize otruduğumuz yerden 360 derecelik manzarayı sunuyordu. Bir tam turunu 43 dakikada tamamlıyormuş. 43, Kütahya'nın plaka kodu.
Eskiden Mevleviliğin önemli merkezlerinden biri olduğu için Semazenler gibi dönsün diye mi düşünülmüş bilemiyoruz. Ama harika bir uygulama olmuş!
Türk kahvemizi de burada içtikten sonra kalenin surlarında ve burçlarında biraz daha manzaranın tadını çıkarmaya çalıştık. Fazla oyalanmadan diğer gezi duraklarımıza da zaman ayırabilmek için kaleden ayrıldık. Fırsatımız olursa kaleye ve Döner Gazino'ya tekrar gelmek isteriz.
